Oleh: Datuk Lee Chong Wei
ULASAN | Semasa kecil, gelanggang badminton pertama saya bukanlah di dewan bertaraf antarabangsa. Ia hanyalah gelanggang kampung yang sederhana, garisan kapur dilukis di atas jalan tar, jaring diikat antara dua tiang.
Saya dan rakan-rakan tidak pernah peduli siapa Melayu, Cina, India, Iban, Melanau atau lain-lain. Yang kami fikirkan hanyalah siapa boleh smash lebih kuat, siapa lari lebih laju, dan siapa yang pertama dapat menikmati segelas limau ais selepas permainan.
Dari gelanggang kecil itu, saya belajar sesuatu yang lebih besar daripada badminton. Saya belajar bahawa hormat, kerjasama dan persahabatan tidak lahir daripada warna kulit kita, tetapi daripada keikhlasan hati kita.
Sepanjang karier saya, setiap kali saya melangkah ke pentas dunia, saya bukan sekadar Lee Chong Wei. Saya adalah Malaysia. Dan kekuatan itu datang daripada perpaduan jutaan rakyat di tanah air, berlainan bangsa, berlainan agama, namun bersatu di bawah satu Jalur Gemilang.
Hari ini, ketika kita meraikan Hari Merdeka, marilah kita ingat: kekuatan sebenar Malaysia bukan pada perbezaan kita, tetapi pada bagaimana kita berdiri bersama. Seperti di gelanggang kampung, Malaysia akan terus bersinar paling terang apabila kita bermain sebagai satu pasukan.
Kita tidak menyokong Pearly kerana dia Cina. Kita tidak menyokong Izzuddin kerana dia Melayu. Kita tidak menyokong Thinaah kerana dia India. Kita menyokong mereka semua kerana mereka adalah anak Malaysia.
Selamat Hari Merdeka, Malaysia. Happy Independence Day, my home, my country. Dan terima kasih juga kepada Pearly-Thinaah, Chen-Toh dan semua pejuang negara yang sedang berentap di Kejohanan Dunia di Paris, semoga ada kilauan emas sempena hari bersejarah ini.
Baca juga:
