Oleh: Editorial MB
ULASAN | Krisis politik di Perlis pada Disember 2025 bukan sekadar episod tidak stabil di negeri kecil. Ia adalah pendedahan terbuka tentang keretakan dalaman Perikatan Nasional (PN) apabila gabungan itu terpaksa mentadbir tanpa musuh luar untuk dipersalahkan.
Tanpa Pakatan Harapan sebagai kambing hitam, PAS dan Bersatu akhirnya menelanjangkan kelemahan sebenar mereka: ketiadaan kepercayaan, kegagalan disiplin, dan nafsu kuasa yang tidak terkawal.
Peletakan jawatan Mohd Shukri Ramli sebagai Menteri Besar pada 25 Disember 2025, dengan alasan kesihatan, mungkin sah dari sudut peribadi. Namun dari sudut politik, ia jelas merupakan kemuncak pemberontakan dalaman.
Lapan ADUN PN menarik sokongan, termasuk tiga daripada PAS sendiri. Ini bukan krisis kesihatan semata-mata. Ini kegagalan kepimpinan dan pengurusan kuasa PN yang menyeluruh.
PAS: Imej Moral, Realiti Kelam-Kabut
PAS selama ini menjenamakan diri sebagai parti moral, berdisiplin dan berteras amanah. Namun apa yang berlaku di Perlis mendedahkan jurang besar antara retorik dan realiti. Parti itu bukan sahaja gagal mempertahankan Menteri Besar daripada kalangan mereka sendiri, malah gagal mengawal barisan ADUN sendiri.
Tindakan Presiden PAS Tan Sri Abdul Hadi Awang menggantung keahlian tiga ADUN yang terlibat, Saad Seman, Fakhrul Anwar Ismail dan Mohd Ridzuan Hashim memang kelihatan tegas. Namun ketegasan yang datang selepas kerajaan lumpuh bukan penyelesaian, sebaliknya pengakuan bahawa kawalan parti telah lama terlepas.
Lebih memalukan, PAS Perlis mengeluarkan kenyataan sokongan penuh kepada Shukri pada 20 Disember, sebelum pemberontakan berlaku hanya dua hari kemudian. Percanggahan ini memperlihatkan kecelaruan dalaman yang serius, seolah-olah parti tidak tahu siapa yang memegang kuasa sebenar dalam rumah sendiri.
Bersatu: Minoriti Dengan Nafsu Majoriti
Jika PAS kelihatan hilang arah, Bersatu pula hilang neraca realiti politik. Dengan hanya lima kerusi dalam DUN Perlis, parti itu bertindak seolah-olah memiliki mandat rakyat. Mereka memainkan peranan utama dalam penyerahan akuan bersumpah, menekan Menteri Besar, dan secara tergesa-gesa mencadangkan calon pengganti kepada Istana.
Cubaan Pengerusi PN Perlis Shahidan Kassim mengecilkan krisis ini sebagai sekadar “perbezaan pendapat” tidak selari dengan fakta politik. Apabila seorang Menteri Besar kehilangan majoriti dan gabungan pemerintah terbelah dua, itu bukan perbezaan pendapat, itu sabotaj kuasa secara terbuka.
Bersatu, sebagai minoriti dalam PN Perlis, bertindak seolah-olah diktator kecil, mengutamakan cita-cita parti berbanding kestabilan negeri. Ini bukan keberanian politik, tetapi keghairahan kuasa tanpa mandat.
PN: Gabungan Tanpa Asas Kukuh
Perlis akhirnya menjadi contoh paling jelas bagaimana PN gagal mentadbir apabila diuji dari dalam. Gabungan ini dibina untuk menang pilihan raya, bukan untuk mengurus perbezaan. PAS mahukan dominasi moral, Bersatu mahukan dominasi kuasa, tetapi tiada siapa mahu memikul tanggungjawab apabila struktur mula runtuh.
Ironinya, Pakatan Harapan yang berada di bangku pembangkang pula tampil sebagai suara rasional, menyeru kestabilan dan menolak pembubaran DUN. Lawan politik terpaksa bersikap dewasa kerana kerajaan gagal berbuat demikian.
Kesimpulan: Amaran Dari Negeri Kecil
Krisis Perlis ialah amaran jelas kepada Malaysia. PN mungkin cekap memenangi pilihan raya dengan retorik dan sentimen, tetapi gagal mentadbir tanpa berbunuhan sesama sendiri. PAS terperangkap dalam hipokrasi moral, Bersatu dibutakan oleh ambisi kuasa, dan PN sebagai gabungan terbukti rapuh.
Mohd Shukri Ramli mungkin mangsa keadaan, tetapi penjahat sebenar ialah sistem kuasa PN yang rosak dari dalam. Perlis membuktikan satu hakikat mudah: kuasa tanpa keupayaan mengurus perbezaan hanya akan membawa kehancuran.
Baca juga:
